۳۶۶ مطلب توسط «Maglonya ~♡» ثبت شده است

(Egoist - Euterpe(Guilty crown OST

 

ساخت کد موزیک

~(Egoist - Euterpe(Guilty crown OST~

~Download~

 

Saita no no hana yo
Aa  douka oshiete okure
Hito wa naze  kizutsukeatte
Arasou no deshou

 

پی نوشت: در مورد گذاشتن آهنگ جدید مودی تر از این نمی تونم باشم.

پی نوشت: همینطوری پیش برم وبم کلا تبدیل به پلی لیست آهنگ های مورد علاقم می شه..

پی نوشت: باز هم از اگوئیست... که به جرئت می تونم بگم قشنگ ترین OST کل انیمه بود...

پی نوشت: به شخصه اونقدر این انیمه رو دیدم... و اونقدر آهنگاشو شخم زدم... رسما دیگه اسمشو می آرم هیونگ جیغ می زنه D":

 

بعدا نوشت: آیا می دونستید که علاوه بر سندرم آهنگ بی قرار به سندرم بک گراند بی قرار هم دچار شدم؟ آخ که چقدر بانمکم من... ایح ایح.

 

  • ۱۴
  • نظرات [ ۱۸ ]
    • Maglonya ~♡
    • يكشنبه ۳ اسفند ۹۹

    #70

    همیشه به این فکر می کردم که چقدر خودخواهانست این که بخوای بمیری. 

    این که بخوای وجود نداشته باشی و بعدش اهمیتی ندی که با رفتنت چه بلایی سر اطرافیانت  می آری. 

    ولی جدیدا شرایط بدجوری داره می زنه تو ذوقم. و راستش به نظرم کار خوبی می کنه چون همون بهتر که این باور های توهمی هرچه سریعتر از بین برن.

    آخرش که چی؟ 

    چرا همیشه وقتی کسی می میره مردم یادشون می افته باید بهش اهمیت بدن؟ چرا وقتی یکی می میره براش گل می آرن؟ برای روحش آرزوی شادی می کنن؟ به خاطر مراسم کفن و دفنش از دور ترین شهر ها می آن؟ 

    تازه وقتی مرد دلشون تنگ می شه؟ تا حالا کجا بودن؟ 

    چرا وقتی که داشت داغون می شد به دادش نرسیدن و براش آرزوی شادی نکردن؟ وقتی زنده بود بیشتر به اون دسته گل نیاز نداشت؟ وقتی زنده بود بیشتر به بودن کنار کسایی که رفتن جاهای دور نیاز نداشت؟

    چرا تا وقتی زنده بود به خودشون اجازه می دادن هر تهمت و هر قضاوتی رو نثارش کنن ولی حالا که مرده می گن مرحوم چه آدم خوبی بود؟ وقتی زنده بود بیشتر به کلمات محبت آمیز نیاز نداشت؟ 

    آره حقشونه سختی بکشن. حقشونه دلتنگی بکشن. حقشونه عزادار باشن. 

    همیشه فکر می کردم این که بخوای بمیری ولی هیچ توجهی نداشته باشی که اطرافیانت بعد مرگت چه حسی پیدا می کنن زیادی خودخواهانه و ظالمانست.

    ولی حالا می فهمم که اشتباه بوده. اگه وقتی زنده ای اهمیتی بهت نمی دن، چرا تو باید بعد مردن بهشون اهمیت بدی؟

     

     

    پی نوشت: خیر، فعلا قصد ندارم بمیرم.

  • ۳۳
    • Maglonya ~♡
    • جمعه ۱ اسفند ۹۹

    ستاره ها درک نمی کنن.

     

     

    موهاش طلایی رنگ و براق بودن.

    حالا نیستن. خاکستری ان و گرد و غبار گرفته.

    کک مکی هاش قرمز و دوست داشتنی بودن. 

    دیگه نیستن. پوستش مرده و مثل گچ سفیده.

    درخشندگی و ابهت داشت، امید و حیات بخش بود و زندگی رو به روح مرده ی شکوفه های خفته بر می گردوند.

    دیگه نه. اونی که روح رو به بدن های مرده بر می گردوند، حالا خودش به خواب ابدی رفته.

    تا وقتی که بود، همه جا غرق در نور و درخشندگی بود.

    ولی حالا که رفته، سیاهی و تاریکی همه جارو دچار خفقان کرده. 

  • ۲۳
  • نظرات [ ۱۳ ]
    • Maglonya ~♡
    • جمعه ۱ اسفند ۹۹

    #69

    این داستان: آوا و چتری های قاجاری.

     

     

    *چتری هام اونقدر بلند شدن که به دماغم رسیدن*

    *به مامانم می گم کوتاهشون کنه*

    *حالا چتری هام چند سانت بالای ابرو هامن*

     

    *سر سفره ی ناهار*

    مامانم:*رو به داداشم*

    مامانم: احساس نمی کنی آبجیت یه تغییری کرده؟

    داداشم: هممم...

    من: بهت سه تا فرصت می دم که حدس بزنی!

    داداشم: سرمه کشیدی؟*-*

    من:

    داداشم: رژلب زدی!

    من: 

    داداشم: آهان آهان فهمیدم! آرایش کردی!

    من:

    مامانم: اینا که سه تاشونم یه چیز بودن...

    همچنان من:

    من: چتری هام شبیه مینی شده...

    داداشم: *البته که نمی دونه مینی کیه*

    داداشم: *به غذا خوردن ادامه می ده*

     

    پی نوشت: آه~

    پی نوشت: چنین چیزی پدیده کاملا عادی ایه، می دونم...

    پی نوشت: امروز روز خوبیه... می دونم<=

     

  • ۲۴
  • نظرات [ ۳۶ ]
    • Maglonya ~♡
    • پنجشنبه ۳۰ بهمن ۹۹

    DAHLIA - (G) Idle

     

    ساخت کد موزیک

    ~DAHLIA - (G) Idle~

    ~Download~

     

    No matter what they say
    I'll choose to love you anyway, oh-oh
    'Cause you're my Dahlia

     

    پی نوشت: هیونگ خدا لعنتت نکنه. این چی بود انداختی به جون من؟

    پی نوشت: همین دو سه روز پیش داشتم به سنتاکو می گفتم چقدر رو این آهنگه قفلی ام...

    پی نوشت: دالیا به معنی گل کوکبه ولی توی ترجمش همون دالیا نوشتم، به قول معلم عربیمون بهش می گن فن ترجمه D:

    پی نوشت: گل کوکب رو در زمان های باستان می سوزوندن و معتقد بودن با این کار شیطان و اهریمن دور می شه، برای همین نماد معنویات پاک و عشق بوده D:

     

    بعدا نوشت: نورا را در عکس پیدا کنید (20 نمره)

     

  • ۱۹
  • نظرات [ ۲۸ ]
    • Maglonya ~♡
    • چهارشنبه ۲۹ بهمن ۹۹

    #68

    یه روز از این خراب شده می رم و پشت سرمم نگاه نمی کنم.

    مهم نیست کدوم قبرستونی، فقط می رم. می رم یه جایی که هیچ احد الناسی نشناستم. آدمای جدیدم پیشکش. نخواستم.

    تو تیمارستان بین دیوونه ها به تخت بسته بشم بهتر از اینه که بین آدمایی که نمی فهمن سرمو تا مرز کبودی به کاشی های دیوار آشپزخونه بکوبم.

    متنفرم.

    متنفر.

    متنفر.

    متنفر.

     

     

     

  • ۲۶
    • Maglonya ~♡
    • سه شنبه ۲۸ بهمن ۹۹

    قسمت بیست و سوم!

     

    هام...

    هیچ حرفی برای زدن ندارم چرا... یاح...

    اهن راستی دوباره بک گراندمو عوض کردم، عکسشو کیدو دادهD: البته کلی تغییرش دادم ولی به هرحال...

     

    روز بیست و سوم چالشه^-^

     

    پی نوشت: از شاد متنفرم.

    پی نوشت: فردا چهارشنبست آره؟ تبریک می گم. جسد منو قراره تحویل بگیرید^^

    پی نوشت: هنوز پشیمونم از این که اون روز با بابام نرفتم دریاچه...

    پی نوشت: بعضی مانهوا ها چرا اینجوری ان؟ داداش حداقل تو معرفیش بنویس این چه خبره توش|: ینی چی خب|:

    پی نوشت: کندمشون. چون رو مخم بودن. همین. 

    پی نوشت: فک کنم قصد دارم کچل کنم خودموD:

     

  • ۱۵
  • نظرات [ ۲۰ ]
    • Maglonya ~♡
    • سه شنبه ۲۸ بهمن ۹۹

    قسمت بیست و دوم!

     

    شنبه وقتی سر کلاس زبان بودم مامانم با یه چیز گنده و کادو پیچی شده اومد تو اتاقم. کاشف به عمل اومدم که رفته برای ولنتاین هرچی خوراکی شیرین که بسته بندی قرمز داشته خریده D:

    خوشم می آد مامانم بیشتر از خودم برای اینجور مناسبت ها ذوق داره... البته به جز عشق و علاقه ی بی حد و حصر مادری (!) دلایل دیگه ای هم برای این کارش وجود داشت که حالا بماند ولی در کل آینده نگری هاشو می پرستم XD

     

    روز بیست و دوم چالشه... چقدر دارم کشش میدم خدایا...

     

    پی نوشت: امروزم اگه مامانم نمی اومد سر جام بخوابه دوباره کلاس شیمی رو به فنا می دادم|:

    پی نوشت: اخیرا زیادی می خوابم... مامانم می گه یکی از نشانه های افسردگیه"-"... کم مونده ورم داره ببره پیش روانپزشک|:

    پی نوشت: آناتا تو یوکو... دوننا.. تسومی مو... سه اوته آگه روو...

     

  • ۱۴
  • نظرات [ ۱۹ ]
    • Maglonya ~♡
    • دوشنبه ۲۷ بهمن ۹۹

    #67

    این اواخر اونقدر این جمله رو گفتم و اونقدر از این و اون شنیدم که رسما می خوام بالا بیارم با شنیدنش، دنیا پر از تناقضه!

    در واقع من نظر دیگه ای دارم، این دنیا خود تناقضه. هیچ چیز اونطوری که به نظر میاد نیست. در واقع برعکس، دقیقا اونجوری به نظر می آد که به هیچ وجه من الوجود اونجوری نیست!...

    حتی در مورد ساده ترین تجربه های روزمرمون که اتفاقا توسط علم هم ثابت شده صدق می کنه. نیازی نیست خیلی هم راه دوری بریم، همین رنگ های محدودی که هر روز دور و ورمون می بینیم هم بخشی از این تناقض رو تشکیل می دن. 

    یه جورایی حس می کنم عادت کردیم به غلط غلوط یا شایدم با مجاز و کنایه حرف زدن. مثلا وقتی می گیم گل رز قرمزه در واقع اشتباهه... اون گل هر رنگی هست به جز قرمز... شاید عجیب و مسخره به نظر بیاد ولی واقعا همینه.

    حتما می دونین که اگه نور نباشه نمی تونیم چیزی ببینیم. حالا چه بسا بزرگترین منبع نوریمونم که همین خورشید خانوم باشه، (که البته نمی دونم کی به جنسیتش اقرار کرد ولی به هرحال...) نور کور کنندشو می تابونه رومون ما که همشو نمی تونیم ببینیم... فقط یه بخش مرئیشو می تونیم ببینیم که طی یه اتفاق بسیار جذاب و پشمکی رنگین کمون گذاشتیم اسمشو... حالا کاری ندارم.

    هر چیزی که بهش نگاه می کنیم یه قسمت از اون بخش مرئی رو جذب می کنه و بقیشو بازتاب می کنه... ینی اگه ما گل رز رو قرمز می بینیم به این دلیله که تمامی رنگ های رنگین کمون رو جذب خودش کرده به جز قرمز که اونو بازتاب کرده و اومده رسیده به گیرنده های مبارک مخروطی چشم ما و تاداااا ما گله رو قرمز دیدیم...

    جالبه که تمامی این رنگ ها فقط بین طول موج 400 تا 700 هستن. حالا فکر کنین تو اون همه طول موج باقی مونده چقدر رنگ نهفته که ما روحمونم خبر نداره و اصلا حتی نمی تونیم تصورش کنیم((=...

    کاری ندارم حالا... 

    دیشب مطمئن بودم که امروز قراره روز خوبی باشه. حتی وقتی نیم ساعت از کلاس شیمیمو گرفتم کپیدم و بقیشم توی تختم گوش دادم بازم گفتم که نه بابا، بقیه ی روز رو گند نمی زنم. 

    اتفاقا همین دیروز پریروز به آقای آبی گفتم که گاهی اوقات فکر می کنم حتی واکنش های رفتاری آدما هم یه جورایی شبیه مکانیسم های مختلف بدنشونه. اصلا تمامی این اصل و اصول به طرز عجیبی توی هم تیلیک! قفل شدن و هی بیشتر و بیشتر با هم جور در میان.

    نگفتم؟ همه چیز دقیقا اونجوری به نظر می آد که نیست. هرچی بیشتر می گذره بیشتر به این نتیجه می رسم که آدمایی که باهاشون ارتباط دارم چقدر از حیطه ی پیش بینی و انتظار من فراتر رفتن. و دقیقا اونجوری هستن که به نظر نمی آد باشن.

    به طرز مسخره ای اعصابم باز خورده. هیچ کاریشم نمی تونم کنم. از صبحه قلبم یه ریز داره تند تند می زنه دیگه خسته شدم از تحمل ضربانش. یه لحظه آروم نمی گیره و من حتی نمی دونم آخه بنا به چه دلیلی این هورمون مزخرف باید تو بدنم ترشح شه؟ (اصن وایسا ببینم... شایدم هورمون نیست... به هرحال هیچ چیز اونطوری که به نظر می آد نیست...)

     

    +یادمه یه زمانی با پسر خاله ی کوچیکم خیلی رفیق بودم. همیشه کلی با هم بازی می کردیم. بعد تو تمام اون بازی ها من رئیس بودم، من دستور می دادم و اینا. حتی دیگه از یه جایی به بعد دیگه کلا اسممو نمی گفت و با چیزایی که به رئیس بودن مربوط می شدن صدام می کرد. و کلا از اونجایی که یه مقدار جیغ جیغو و تا حد زیادی اعصابم سگی بود دیگه به حرفم گوش می دادن(((=... حالا انگار این ویژگی لنتی تو ضمیر ناخودآگاهم مونده. برای همین وقتی می بینم حتی یه ذره هم روی این اوضاع کنترل ندارم مغزم فکر می کنه اگه دوباره اون روی سگش بالا بیاد همه می آن اطاعت می کنن ازم|: یکی از دلایل اعصاب نداشتنم این روزا هم به همین بر می گرده^^

     

     

    پی نوشت: امروز تولد هانی بانچه هَ؟D: ... چه تاریخ باحالی به دنیا اومدی اونه...((=

    پی نوشت: چی می شد اگه منم می تونستم مثل بقیه یه تبریک ژیگول و عاشقانه برای ولنتاین بذارم و برم باقی مونده ی زیستمو بخونم؟

    پی نوشت: گاهی اوقات فکر می کنم آدما هم مثل یه متحرک با حرکت نوسانی ان. به صورت کاملا کنترل شده و قابل محاسبه یه وقتایی شتاب و سرعتشون ماکسیممه، یه جا خلاف جهت همه و چیزای دیگه که دیگه حوصله ندارم توضیح بدم.

    پی نوشت: آقا شما آکینِیتور رو می شناسین؟ دیشب با داداشم رفته بودیم تو بهرش. دوتا از شخصیتایی که انتخاب کرده بودمو نتونست بشناسه، یکیش بلو دی بود و اون یکی مینوری، یوتیوبر ژاپنی مورد علاقم<:

    پی نوشت: شخصیتای دیگه ای که تونست حدس بزنه هیونا و وانگ ییبو و کنتو یامازاکی و هیجو بودن. یه جورایی هیچ امیدی نداشتم که کنتو یامازاکی رو بشناسه، ولی شناخت"-" تازه یکی از سوالاش این بود که شخصیتتون پا داره؟|:

    پی نوشت: کنتو یامازاکی تنها بازیگر ژاپنی ایه که از لحظه ای که دیدمش روش کراش پیدا کردم تا الان. بعد اون وقت داداشم بدون اطلاع من اومده با مامانم نشسته یه سریال شروع کرده که اون توش بازی کرده|: برم خودمو بکشم یا زوده؟

     

    بعدا نوشت: چیزی که تو عکس پایین مشاهده می کنین به صورت صد در صدی تصور من از کلوده... گفتم که بدونین<:

     

     

  • ۱۲
  • نظرات [ ۴۳ ]
    • Maglonya ~♡
    • يكشنبه ۲۶ بهمن ۹۹

    The Everlasting - Egoist

     

     

    ساخت کد موزیک

    ~The Everlasting - Egoist~

    ~Download~

     

    ...Kizuite

    .Sono me wa tagai wo mitomeru tame

    .Sono koe wa omoi wo tsutaeru tame

    .Sono te wa daiji na hito to tsunagu tame ni aru

     

    پی نوشت: صادق باشم؟ با خودم قرار گذاشته بودم که آهنگایی بذارم که تا حد معینی سافت باشن. خب قولمو شکوندم^^

    پی نوشت: اگوئیست از اوناییه که آهنگای زیادی نداره ولی به شخصه سال هاست نتونستم از همون چنتا بکشم بیرون... 

    پی نوشت: برای اولین بار متن و ترجمشو گذاشتم <= هورااا^^

    پی نوشت: البته اوپنینگ دوم انیمه ی Guilty crown عه، ولی به هرحال...

     

  • ۱۲
  • نظرات [ ۲۴ ]
    • Maglonya ~♡
    • جمعه ۲۴ بهمن ۹۹
    زندگی مثل یه نمایشه که از قبل هیچوقت براش تمرین نکردی، پس آواز بخون، اشک بریز، برقص و بخند و با تمام وجودت زندگی کن قبل از این که نمایش بدون هیچ تشویقی تموم بشه [= ...

    -چارلی چاپلین

    *:・゚

    ~ما هیچوقت فراموش نمی شیم^^*

    *:・゚✧

    𝖂𝖊 𝖜𝖎𝖑𝖑 𝖗𝖎𝖘𝖊 𝖆𝖓𝖉 𝖘𝖍𝖎𝖓𝖊,
    𝕽𝕰𝕯 𝖆𝖘 𝖙𝖍𝖊 𝖉𝖆𝖜𝖓.

    :☆*・'

    *'I LOVE YOU 3000'*

    :*:・゚

    ~名前のない怪物~
    *Namae no nai kaibutsu*

    *:・゚✧

    ☾ STAN LOOΠΔ ☽

    ♫•*¨

    ,Dear me
    I know you're tired. but you can handle this. The future me is waiting, Don't make her disappointed.
    .With love, me
    3>
    نویسنده:
    پیوندها: