*رو پسر من دست بلند نکن دختره ی بی ترادب »:|*
راستش رو بگم خودمم نمیدونم بافتن این همه خزعبلات به هم چه معنی ای میتونه بده، ولی از وقتی که اومدم بیان تصمیم گرفتم کلا برام مهم نباشه پست هام چقدر بی هدف و بی جهتن، کلا میخوام بگم این وب صرفا جهت ثبت احوالاتمه نه چیز دیگه XD
اهم اهم...
به مناسبت پایان امتحان نفرین شده ی شیمیمون همت نموده و طی یه حرکت خافان دبلیو رو تموم کردم D=...
حالا من از اون آدمایی نیستم که کی درام خیلی نگاه کنه ها،... ولی خب خیلی دوسشون دارم D=...
و این دبلیو به نظرم با اختلاف میتونه یکی از بهترین کی درام های ساخته شده باشه... عاح... خیلی عر زدنیه((("=...
نمیدونین که چقدر توش گریه کردم آخه|:
کلا داستان اینجوریه که هی میره بالا... میاد پایین|: ینی مثلا تو شروع یه قسمت همه چی خراب و داغونه... بعد خیلی حرفه ای همه چی خوب میشه، بعد پنج دیقه مونده به آخر اون قسمت دوباره ریده میشه|:
پایانشم با این که خیلی خوش نبود... ولی راضیم کرد... به قرآن اگه بلایی سر پسرم میومد سر هرچی اوه سونگ مو و کوفت و زهرماره رو میبریدم|: اعصاب ندارم من... با پسرم شوخی نکنید عه »:|...
من تو کی درام رو هر پسری کراش بزنم، اون دیگه کراشم نیست... جز فرزندانمه، الانم چول پسرمه رو حرف منم حرف نباشه»:|
ینی اینجوری که این بدبخت هر قسمت زخم و زیلی میشد و هی تیر میخورد و هی میمرد و هی زنده میشد من هررر قسمت فقط التماس میکردم چولی پسرم نمیر من با زحمت بزرگت کردم XD
پی نوشت: من خیلی دقت کردم، کره ایا دبلیو رو "دابریو" تلفظ میکنن با تاکید خاصی روی حرف ر XD
پی نوشت: یون جو (دختری که در عکس مشاهده مینمائید) بعضی جاها خیلی شبیه سانا ی توایس میشدD=... باور کنین... از یه زوایا ی خاصی عین خواهر دوقلو میموننD=
پی نوشت: این جریان فرزندان من فقط در مورد شخصیت های مذکر کی درام صادقه، خواستم فقط اشاره کنم فک نکنین کراش های انیمه ایمو پسرم صدا میکنم|: فقط گفتم که در جریان باشین|: