یکی از موهبت های کلاس آنلاین اینه که میتونی پشت لپ تاپ هرچی میخوای کوفت کنی بدون این که معلمت بفهمه!
دوشنبه ها میتونن با اختلاف جز مزخرف ترین روز های هفته ی من باشن. ولی همین دوشنبه وقتی مزخرف تر از همیشه میشه که یادت بره میکروفونتو خاموش کنی!
امروز از کله ی سحر کلاس داشتم. الانم که میبینین دارم چرند میگم مال وقت استراحت بین دوتا کلاسمه و فقط اومدم از شدت بی همه چیز بازی امروزم سر کلاس ریاضی بهتون بگم^^
حقیقت اینه که تنفر من نسبت به ریاضی رفته رفته داره کمرنگ تر میشه و پیشرفت های ژذابی رو در این درس شاهد هستم^^ بماند که به همون میزان که ریاضیم رو به بهبوده فیزیکم قهوه ای شده^^
معلم کلاس ریاضیم از دوستای خیلی قدیمی بابامه. امروز هم ساعت 8 صبح کلاس داشتم باهاش.
و چون دیر بیدار شدم،
و نتونستم به موقع صبونه بخورم،
و من اگه صبونه نخورم فرق آبی و نارنجی رو نمیفهمم چه برسه به این که بخوام ریاضی بخونم،
و کسی هم صبونه آماده نکرده بود،
و منم بدون چایی میرم تو حالت پلاسمولیز،
هیچی دیگه.
همینطور که جاوید در حال درس دادن بود... منم داشتم میلمبوندم.
که ناگهان جاوید گفت که دلبندم! صدای های عجیب غریب از میکروفونت میاد! درحالی که من به خیال خودم میکروفون رو خاموش کرده بودم. ببینید این خیلی حس مزخرفیه که معلمی که هیچ امیدی بهت نداره موقع درس دادن ببینه داری صبونه کوفت میکنی. امیدوارم فک کنه اون صدای ملچ ملوچ به علت نقص فنی و سخت افزاری میکروفون بوده... آه
پی نوشت: ماه محرم میتونه یکی از عذابناک ترین ماه ها باشه، برای کسی که خونش جلوی مسجده...
پی نوشت: دیروز از حدود ساعت 8، 9 صبح تا طرفای 1 شب داشتم نوحه ای رو گوش میدادم که پنجره های عایق صدا و دوجداره رو رسما به سخره گرفته بود^^
پی نوشت: دیروز از این جهت که بالاخره تونستم 200 تا تست رو تو یه روز بزنم روز خوبی بود هیهی^^
پی نوشت: شما هم با دوستتون ویدیوکال میگیرید که نفس کشیدن همو نگاه کنید و ندونید برای چی زنگ زدید و چی قراره بگید و 2 ساعت ارزشمند زندگیتونو همینجوری میگذرونید؟!
پی نوشت: ممنونم از کسی که ذره بین رو اختراع کرد. درود بهت قهرمان^^
