~ Cotton cloud ~

بچه‌ها ببینین کی اینجاستتتت.

وای خیلی دلم تنگ شده بود برای بیان.

خیلی سخت می‌تونستم یه چیزی بنویسم. 

انگار الان برگشتم خونهT-T...

چطور بگی رشتت تغذیس بدون اینکه بگی رشتت تغذیس:

دوستان 46 تا ستاره‌ی روشن اینجا هست._. ... برگام ریخته.

چه طرز نگاه باحالی 👍

به نظرم این تاثیرات و تصمیمات گذشتگان، وجود دارن و هم می‌تونن به نفع ما باشن و هم به ضرر با اینحال به نظرم زندگی هر فرد قابل تغییر در بازه زندگانیش هست تنها شاید با هزینه‌ی خیلی بیشتر.

ما بین محدوده انتخاب‌های کوچیکمون، آزادیم و می‌تونه هم زیبا باشه و هم ترسناک. به هر حال ذهن ما و این دنیا به تفسیری، جبری هست و ما مجبور به در کالبد بودن هستیم. اما به نظرم این دنیا پتانسیل‌هایی فراتر از این محدودیت‌ها داره و یک جورهایی برای استارت زندگی به کار میان و داره جواب میده.

شاید برای یه دانش آموز دبیرستانی ولی نه برای یه دانشجو علوم پزشکی ...

واییی ببین کی اینجاستتتت😍😍😍😍😍😍🩷🩷🩷 حسی که با ستاره ی روشن وبت بهم دست داد چیزی نیست که بتونم بهت بگم و بیانش کنم😆😆😆💞💞💞💞

یه بغل بدههه/•-•\

یه شیرینی هم برمیدارم •-•\

هم نظر با دید داخل پستت هستم و تازه بعد از اینکه بچه بیچاره رو چاق و چله می کنن بزرگ میشه میگن حالا لاغر باربی شو //:

این داستان من بودTT

وقتی بچه بودم انواع خوراکی رو بهم میدادن تا خوب بزرگ بشم ولی الان مامانم همه چیرو تحریم کرده میگه باید لاغر بشی.. 

خیلی بهتر شدم ولی شاید اگه این تفکرات قدیمی نبودن نیازی به این کارا نبود و خیلی از حرفایی که باعث شد اعتماد به نفسم بیاد پایین و نمیشنیدم

بلاخره برگشتییییی>< خوشحالممم.

+ تصمیم‌های بقیه برای ما و زندگیمون، جوریه که واسمون یه مانع توی مسیرمون به وجود میاد. ولی جالبه، اگه دست خودمون بود، از اولش انتخاب آزادی داشتیم، اون چیزی که انتخاب میکردم که کی باشم، کجا باشم و خیلی چیز‌های دیگه، متفاوت میشد.

می‌دونی، هرچی بیشتر می‌خونم بیشتر می‌فهمم که در واقع ما هیچ کاره‌ای نیستیم. :))

استادمون سر درس روان‌شناسی اجتماعی همین رو می‌گفت که هی می‌ری جلو و می‌بینی چه‌قدر ساختار مغزت و مدل فکر کردنت عجیب و غریبه. حتی اگر اون مسائلی که هیچ نقشی توشون نداری رو کنار بذاری، می‌فهمی توی اون مواردی که فکر می‌کنی داری با اختیار و منطق خودت تصمیم می‌گیری هم تا چه حد تحت تاثیر هزار جور عامل ژنتیکی و فرهنگی و محیطی و غیره و غیره هستی. 

این زندگی مال ماست... این منم که دارم زندگی می‌کنم. ولی واقعاً چقدر می‌تونم در موردش تصمیم بگیرم؟ چقدرش دست خودمه؟...

شاید فقط پنج درصد؟ واقعا اونقدری که شرایط و محیط اطراف و خانواده و اینا رو آدم تاثیر میزارن ، خود آدم نمی‌زاره!

حتی آدمایی که برچسب دیوونه یا روانی (psycho) روشون زده میشه هم وقتی روشون تحقیق میکنن میبینن اینا همه‌اش منشا اش توی کودکی و رفتارهای آدمای دیگه باهاشون بوده، نه کاری که خودشون با خودشون کردن... ‌‌‌‌

گر این بچه تحت‌تاثیر دیگران قرار نگیره می‌تونه زندگی عادی داشته باشه؟

منظورم اینه که من تحت‌تاثیر بقیه یادمی‌گیرم که چه کاری خوب و چه کاری بده، یا از اشتباهات دیگران درس می‌گیرم. حالا اگر قرار بود این «من» فقط «من» باشه پس نمی‌شد که اشتباهات دیگران یا نصایحشون رو به خودم بگیرم و راهم رو انتخاب کنم.

درواقع به نظرم نه اونقدر آزاد هستیم که تمام اونچه بهش میگیم «من» رو خودمون بسازیم نه اونقدر بی‌ارده که بیشتر وجودمون تحت تاثیر دیگران ساخته‌شده باشه.

یک فرد فرضی توی یه خانواده تحصیل‌کرده احتمالش زیاده که مدرک دانشگاهی خوبی بگیره اما این فرضیه که می‌تونه مثلا یه قاتل زنجیری هم بشه رد نمیشه.

در آخر این خودمون هستیم که تصمیم می‌گیریم به حرف بقیه گوش بدیم یا نه؟ البته بحث درمورد بچه‌ها فرق داره اما همون بچه میتونه وقتی بزرگ شد «خودش» تصمیم بگیره که حالا با هیکلش میخواد چیکار کنه. «من»ـی که توی جمع‌های بزرگ و کوچیک از یه نژاد تا خانواده تحت تاثیر دیگران قرار میگیره رو در آخر خودم کنار هم جمع می‌کنم ، سبک و سنگین میکنم و چیزی که میخوام باشم رو با اضافه کردن چیز هایی که توی جامعه نبوده به شخصیتم، شکل میدم.

این تحت تاثیر قرار گرفتن تا وقتی بتونیم با اراده و فکر بهش شکل دلخواهمون رو بدیم به نظرم خیلی هم کارسازه :)

نه فقط خامه، کره و شیرینی تحریمه یعنی کمتر میدن بخورم بر عکس قبلاXD ورزشم میکنم:» 

سلامتی جسمی که نه بیشتر سلامت روانم تحت فشار بود، امیدوارم یروز همه بفهمن کسی که یکم چاقه خودش خبر داره و نیازی به یاد اوریشون با شوخی های بی نمک نیستXD

الان فکر کنم فقط یکم اضافه وزن دارم چاق به حساب نمیام:>  ولی چشم دیگه با رژیم پیش میرم

اون بهتر بودن یا بدتر بودنش بستگی به اون انتخاب داره، وگرنه نمیدونیم چه چیزی ممکنه خوب باشه یا بد.

اصلاً چقدر می‌فهمیدم که بخوام انتخاب کنم؟

شاید هیچی نمی‌فهمیدم و با انتخابام گند می‌زدم به زندگیم، ولی ترجیح می‌دم مقصر هر اتفاقی می‌افته خودم باشم و خودمو سرزنش کنم تا اینکه ندونم تقصیر کیه که همه چی بد پیش می‌ره. 

+ نمی‌دونم از کی پیجت رو پرایوت کردی ولی من چند روز پیش فهمیدم و خیلی غمم گین شدTT چون من به دلایلی نمی‌تونم پیجای بیانیا رو فالو کنم و تنها کسی که پیجش پرایوت نبود تو بودی. منم همیشه استوریاتو نگاه می‌کردم:")

همین دیگه... عجیب و ترسناکه :(

زندگی یه بازی کثیف و احمقانه‌ست^----^\

شاید به‌خاطر همینم هست که هرچی احمق‌تر باشی زندگی قشنگ‌تر می‌شه!

اینکه واسه کلی از سلول های بدنم بدون اینکه نظر من توش لحاظ بشه تصمیم گرفته شده خیلی دردناکه.

@هلن پراسپرو

:) 

@nar xes

شاید همین طرز فکر باعث شد خودمونو بزنیم به حماقت و این موضوع که " من میتونم نظرمو القا کنم به مردم و بچه ها و نوه هام " بوجود اومد و ریشه ش محکم شد؟

شایدم اونا احمق تر بودن..

من با تو قهرم چون دلم زیادی برات تنگ شده -^-

پس شما زندگی رو جدی می‌گیری D": یکی اینجاست که با داخوشی اینکه یه روز می‌میریم روزش و شب می‌کنه

 منظورم از احمق واقعا احمق (mentally retarded) بود. اینکه چیزی نفهمی از زندگی...

چون کسی که نمی‌فهمه، فکر نمی‌کنه و وقتی فکر نکنی زشتی‌ها رو نمی‌ببنی.

واای ببین کی اینجاست ؟؟!!! گرد و خاک به پا کرده ؟؟

اگه بغلم کنی چرا که نه D:

ولی مائو چان، از وقتی رفتی دانشگاه خیلی منطقی و تحلیلگر ترترتری D: خوشحال میشم با این سایدت هم قصه های کذاییو بنویسی با تشکر ( سازمان سو استفاده گری از هر موقعیت )

یه بحثی هست که ما شاید اصلا اختیار آزاد نداشته باشیم. چیزی که همه‌ی زندگیمون بهمون میگن شما دارید و ما هیچوقت نداشتیم.

اگه بخوام خلاصه توضیح بدم، شما یا مجبور میشی یه کاری رو انجام بدی یا خودت دلت میخواد که انجام بدی؛ اگه مجبور بشی که هیچی، اختیاری نداری. درس میخونی چون مجبوری.

اگه تصمیم بگیری به جای درس خوندن، یه بستنی بخوری، حتی اون موقع هم اختیار آزاد نداری چون... تو خودت تصمیم گرفتی بستنی دوست داشته باشی؟ کی تصمیم گرفتی بستنی چه طعمی دوست داشته باشی؟ تو از طعم انبه متنفری و انتخابش نمیکنی. کی اومدن بهت گفتن میتونی از این متنفر باشی میتونی نباشی. تو فقط به وجود اومدی و فهمیدی که... من بستنی انبه دوست ندارم.

این قضیه رو توی همه چیز بذاری جواب میده. و من باید بهتر توضیح می‌دادم ولی خیلی وقت پیش اینو خوندم و باید دوباره بخونم تا یادم بیاد یه سری چیزاشو. و الان باید برم. :::))

چقدر با حرفات موافق بودم