~(Takt Op. Destiny - Ryo (Supercell~
Yume to iu ni wa baka mitaide
Shinji kiru ni wa tayorinakute
Sukoshi zutsu akiramete tebanashita nda
پی‌نوشت: خیلی وقته می‌خوام اینو بذارم... حیح.
پی‌نوشت: آهنگ‌های Supercell>>>>>
あの街向かった僕ら
ما به اون شهر رفتیم،
でたらめな歌を歌い
یه آهنگ مسخره خوندیم.
「なんだよ、それ」って笑う
[و گفتیم:] این دیگه چیه؟ و خندیدیم.
旅は続くと思った
و تصور کردیم که این راه تا ابد ادامه داره.
悲しみが続く道を
[توی] راهی که توش پر از غم و غصه‌ـست،
？あとどれだけ歩けばいい
تا کجا باید به راه رفتن ادامه بدم؟
振り返ってももう見えない
هیچی نمی‌تونم ببینم، حتی اگر سرمو برگردونم.
輝くのは過ぎた日
چیزی که می‌درخشه، روزهاییه که دیگه گذشته.
同じ時 思い出して弾くよ
اون زمان رو یادم می‌اد، وقتی که می‌نوازم، می‌نوازم، می‌نوازم.
ほら 君と見上げてた流れ星
ببین، این همون ستاره‌ی دنباله داریه که با هم نگاهش کردیم.
連れていこうあの歌を
بیا اون آهنگ رو بنوازیم،
あの時を あの夜を
اون موقع، اون شب،
僕らがいる いつでも逢える
ما اینجاییم، هر وقتی می‌تونیم همو ببینیم.
寂しくないよ そこにいるから
[پس] احساس تنهایی نکن، من دقیقا کنارتم.
忘れはしない 響け
من فراموش نمی‌کنم، بذار طنین انداز شه،
この懐かしい旋律が僕らに届くまで
تا وقتی که اون صدای آشنا، به گوش ما برسه.
これ以上失いたくない
دیگه نمی‌خوام چیزی رو از دست بدم.
これ以上傷つきたくない
دیگه نمی‌خوام صدمه ببینم.
そんなもんだろう、と嘆い
من با خودم زمزمه کردم،
僕は僕を守った
اینجوری پیش می‌ره. (همینه که هست.)
「生きてく理由はあるの？｣
"دلیلی برای زندگی کردن وجود داره؟"
何もないまま歩けてた僕らは
مایی که می‌تونستیم بدون هیچ چیزی به راه رفتن ادامه بدیم،
多分こう言うよ
اینجوری [به این سوال] جواب می‌دیم:
「見ろよ、これが答えだ！」
«نگاه کن! این جوابه!»
途切れた想いを集め弾くよ
درحالی که پاره‌های احساساتمو جمع می‌کنم، می‌نوازم، می‌نوازم، می‌نوازم.
変わらない事を繋いだ 星空に
چیزهایی که تغییر نکردن رو، توی آسمونِ پرستاره به هم وصل کردم.
美しい思い出があの日々が
یه خاطره‌ی قشنگ از روزهایی که گذشت.
さよならが僕に教えた
و خداحافظی‌ها بهم عشق رو یاد دادن.
愛する事を寂しくないよ
لازم نیست احساس تنهایی کنی.
ここにいるから
[چون] من دقیقا کنارتم.
光が射し いつかこの道の
نور روزی به این جاده می‌تابه،
終着地点で 僕らはまた会える
و روزی که این راه به انتها برسه، ما دوباره همو می‌بینیم.
夢というには馬鹿みたいで
مسخرست که فقط یه رویا خطابش کنیم.
信じきるには頼りなくて
[ولی] غیرقابل اعتمادتر از اینه که باورش کنیم.
少しずつ諦めて手放したんだ
ذره ذره ازش دست می‌کشم و رهاش می‌کنم.
けど思い出した
ولی یادم اومد،
ちっぽけなプライド
ذره‌ی کوچیکی از غرورم رو،
誰にも譲れない
به هیچ عنوان نمی‌تونم رها کنم.
さあ 旅を続けよう
پس بیا این مسیر رو شروع کنیم.
連れていこうあの歌を
بیا اون آهنگ رو بنوازیم،
あの時を あの夜を
اون موقع، اون شب،
僕らがいる いつでも逢える
ما اینجاییم، هر وقتی می‌تونیم همو ببینیم.
寂しくないよ そこにいるから
[پس] احساس تنهایی نکن، من دقیقا کنارتم.
忘れはしない 響け
من فراموش نمی‌کنم، بذار طنین انداز شه،
この懐かしい旋律が僕らに届くまで
تا وقتی که اون صدای آشنا، به گوش ما برسه.
