مامانم داره مجبورم میکنه ترک کنم.

دیگه نمیذاره چایی بخورم. 

حتی نمیذاره دم کنم.

و میگه با خوردن دو فلاکس چایی در روز داری به درجات والا ی مصرف گرایی میرسی.

شما بگین...

آیا من واقعا زیاد چایی میخورم؟

 

پی نوشت: حتی رفته با دکتر حرف زده. دکتره هم گفته که علت این که این همه میخوابم همین چاییه. آهن خونمو میاره پایین. منم که کم خون...

پی نوشت: یه مدتم هست که همش دمنوش زعفرون و به به خوردم میده. معدمم همش غریبی میکنه. انگار دیگه حوصله نداره چیزی رو هضم کنه.

پی نوشت: بعضی وقتا به این فکر میکنم وقتی از یه آیدلی حمایت میکنم و اون معروف تر میشه، به این معنیه که باید سختی های بیشتر و بیشتری ر تحمل کنه که علی زغم تمام این بی رحمی ها بهترین باشه. تازه هرچقدر معروف تر، هیتر و گوه خور هم بیشتر. تازه بعد از نهایت 10 سال قدیمی بشه و مردم بندازنش دور و برن سراغ آیدل های جدید... پس همیشه حمایت نکردن بد نیست... نه؟!

پی نوشت: چایی میخوام.